SİMYACI

Paulo Coelho‘nun severek okuduğum ilk kitabıydı.

Durgun, masal tarzı anlatımıyla okuyucuyu kendine çeken bir etkiyle yazılmış, Santiago adında genç İspanyol çobanın gördüğü rüyanın peşine düşerek Mısır Piramitlerinde hazine arama yolculuğuna okuru da ortak ediyor. Size şaşırtıcı gelebilir, Santiago'nun koyunları yolculuğun bir kısmına kadar kendisine eşlik ediyor. İnsanların onun koyunlarına ilgi duymasından, oynamasından çok hoşlanmıyor. Çünkü koyunları yetişkinlerden korkuyor, çocukları ise çok seviyor….. Şaşırtıcı olan ise koyunların insanların yaşlarını bilmesi ve ona göre davranmaları. Kişisel menkıbesini ararken, başına birçok iş geliyor öyle zamanlar oluyor ki insan hayat ırmağının akış yönünü değiştiremiyor…

Çünkü ......... Yüreğimiz neredeyse hazinemiz oradadır diyor yazar.

NECİP FAZIL'DA YUNUS EMRE

Çoğumuz Yunus Emre'yi ve Necip Fazıl'ı şiirlerinden tanırız. İkisi de şiirlerini Hak için yazmıştır. Yunus Emre 13.yy. şairlerimizden, Necip Fazıl 20.yy.şairlerimizdendir.

Necip Fazıl kendisinden yaklaşık 7 yy. önce yaşamış olan büyük şairimiz Yunus Emre'den oldukça etkilenmiş, Yunus Emre'yi hayatı boyunca mürşidi olarak görmüştür. Onun adına iki şiir, bir piyes yazmış ve konuşmalarında ondan bahsetmiştir.

‘’Yunus Emre (1926)’’ şiirinde piştiği bela kabında kendisini de kaynatıp adeta buhara benzetmesini yazmış, Yunus Emre'ye şöyle hitap etmiştir:

’’Kaç mevsim bekleyeyim daha kapında,

Bekletme Yunus'um, bozuldu bağlar.’’

Mısralarından bir bekleyiş içinde olduğunu anlarız. ‘’Bizim Yunus ( 1972)’’ şiirinde de Yunus Emre'nin nefsini çelip ölüm dedikleri perdeyi deldiğini, ‘’Sayıları silip Bir'e yöneldiğini’’ yazarak onun hayatını şiire dökmüştür. Ve bu şiirde 'Bizim Yunus' diyerek Yunus Emre'yi ne kadar benimsediğini ve ona duyduğu muhabbeti özümsemiş oluruz.

SELAMETLE...